محاکمه

آنها که از سیاست و عشق پروایی ندارند و آنها که با غول چراغ جادویی ماتادورهای نوین ایرانی شب نشینی میکنند سعی داشتن شاگرد پیرایه مذهب آه ناله های فغان زده ی استاد بس گرانمایه را در آستانه ی ولنگاری در حدی بزرگ کنند که قلاده بر پای شاملوی شکسته زند .

اما هوشنگ گلشیری نه استعداد ذاتی و نه حس خرافه بافی و حقیقت زدایی داشت و هیچ وقت همانند شاملو با صراحت بیان و زیبایی کلام به توصیف ننشست . بدان گونه یاد میکنند جوانان و سالخوردگان از هوشنگ فقط صرفآ جهت شادی روح استادش شاملو و همه یاد میکنند از شاملو بخاطر شاملو بودنش .

شاملو طی گلایه ای از شاگرد زود استاد شده دلتنگی خود را پایه نهاد بر تقصیری که گردن هوس اندازان همسایه ی هوشنگ بود . البته این تفاصیر عظیم خود گواه از دلسوزی استاد میکند . چنان که در کتاب ((در آستانه ))اش به وقوع حادثه و حتی تا به ثمر رسیدن آن اشاره میکند .

به هوشنگ گلشیری

قناری گفت :-- کره ی ما

کره ی قفسها با میله های زرین و چینه دان چینی.

---- ---- ----

ماهی سرخ سفره ی هفت سین اش به محیطی

تعبیر کرد

که هر بهار

متبلور میشود.

---- ---- ----

کرکس گفت:--سیاره ی من

سیاره ی بی همتایی که در آن

مرگ

مائده می آفریند.

---- ---- ----

کوسه گفت:-- زمین

سفره ی برکت خیز اقیانوسها.

---- ---- ----

انسان سخنی نگفت

تنها او بود که جامه بر تن داشت

و آستینش از اشک تَر بود..

--------------------------------------------

فی البداهه اگر تمایلی به شناخت و درک سخنان شاملو در مورد گلشیری دارید نه فکر خود را خسته کنید و نه به کمک گزیدن تفکر. فقط کافیست خود را تک به تک جایگزین موجودات سخن پراکن کنید و فلسفه ی آفرینش شاملو را به آب چمانی بنوشید .