لینچ

لینچ

سلاخی میگریست / به قناری کوچکی دل باخته بود .
لینچ

لینچ

سلاخی میگریست / به قناری کوچکی دل باخته بود .

حرمت

زندگی بهترین نعمتیه که انسان داره . فکر ما و وحشت حاکی از آن طبق یک گردش بیضی فقط حول محور نامجهولی و ندانستن است. اما من میدانم . میدانم که شاید رویه ی خون در رگهای باریکم بتدریج به کندی گراید . به قول بچه ها گفتنی : بذار جاده ها اشتباه برن ما که دستمون به هم نمیرسه.!
نظرات 1 + ارسال نظر
آنتیگون پنج‌شنبه 3 فروردین‌ماه سال 1385 ساعت 10:50 ق.ظ http://antigon.blogsky.com

سلام...از آشنایی با تو خوشهال شدم...جدی میگم...حرفات برام جالبه...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد